De programmacommissie heeft me gevraagd een presentatie te verzorgen op onze jaarlijkse conferentie. Ik mag dan zo’n 1000 deelnemers toespreken. Twee keer heb ik nee gezegd (“geen tijd”, of eigenlijk “te spannend”), maar de derde keer ben ik toch akkoord gegaan. Uitdagingen moet je grijpen.
Ik denk nog na over het onderwerp, maar het wordt iets met verandering. Bijvoorbeeld hoe kunnen GIS-organisaties succesvol omgaan met veranderingen?
Ik ben me nu op allerlei manieren aan het voorbereiden op het verhaal. Informatie verzamelen, boeken lezen, mensen spreken.
Ik kwam een interessant lijstje tegen van Jaap Boonstra met dingen die niet helpen als organisaties willen veranderen: de urgentie te veel benadrukken (werkt verlammend), externe adviseurs inhuren (kan de eigen leiding het niet?), pasklare oplossingen van bovenaf opleggen (dood de creativiteit), iets een cultuurverandering noemen (neemt mensen hun zekerheid en identiteit af), mensen met weerstand te veel aandacht geven (richt je juist op de gemotiveerden).
Ik snap nu beter waarom mijn vorige werkgever al bezig was met de organisatieverandering toen ik er startte en er er drie jaar later toen ik vertrok nog niet veel was veranderd.