Ik ben een liefhebber van landkaarten. Van die papieren kaarten die je uitbouwt op tafel om in één blik een heel land te zien. En dan de zomervakantiebestemmingen opzoeken en ontdekken hoe je het beste van de Pyreneeën naar Bretagne rijdt.
Maar wat ben ik ook blij met de electronische routeplanners. Want dan blijken er opeens veel snellere routes tussen de Pyreneeën en Bretagne dan ik had bedacht. Bovendien past de routeplanner de route aan afhankelijk van de verkeersdrukte, zodat je altijd zo snel mogelijk op je bestemming bent. Of in ieder geval dat gevoel hebt.
Routeplanners kunnen veel plezier geven, maar ook verwarring. Doe maar eens tegelijkertijd de Toyotarouteplanner aan met twee keer Google Maps op de telefoon. Ze praten door elkaar en geven allemaal net verschillende aanwijzingen.
Verwarrend is ook hoe de Google Maps dame de Franse plaatsnamen uitspreekt. Fonetisch op z’n Nederlands. Doe je zelf zo je best om een stadje als Vannes (prachtig trouwens) zo Frans mogelijk uit te spreken, komt er “vervolg deze weg richting Vannus” uit de luidspreker.