Het waterschapshuis van Zuiderzeeland in Lelystad heeft begin dit jaar de Gouden Kikker gewonnen. Dit is de prijs voor het meest duurzame project van het jaar. Zuiderzeeland heeft het hoofdkantoor gerenoveerd met herbruikbaarheid, leefbaarheid en duurzaamheid als uitgangspunten.
Ik had vandaag een bijeenkomst in het gebouw en kreeg een rondleiding.
Kosten nog moeite zijn gespaard om materialen opnieuw te gebruiken, water en energie te besparen en een gezond klimaat te creëren. Oude bureau’s en steigers zijn gebruikt voor wanden, WC’s worden gespoeld met regenwater, warmte en kou wordt opgeslagen in de grond, overal zijn metershoge klimplanten en nog veel meer.
De ideale werkplek is ontspannen, actief en gericht op samenwerking. Het bestuur vergadert volgens de BOB methode. De fase van beeldvorming gebeurt in de open samenwerkingsruimten, oordeelsvorming doen ze zittend op lage, gemakkelijke stoelen en besluitvorming gebeurt met een actieve houding aan een grote ronde tafel.
Het mooiste vond ik hoe trots de medewerkers vertelden over hun nieuwe kantoor. Dat is nog eens goed voor de motivatie en het werkplezier.
Leefbaarheid
Groen dak
Architect Winy Maas droomt ervan dat in de toekomst alle steden in de wereld groene daken hebben. Door planten overwoekerde daken moeten de al maar groeiende steden leefbaar houden. Zo ver is het nog niet. Maas doet op allerlei plaatsen experimenten met grootschalige dakbeplanting om uit te vinden wat de consequenties zijn. Een mooi voorbeeld is het Depot Boymans van Beuningen in het Rotterdamse Museumpark.
Hier dacht ik aan toen ik vanmorgen weer een pluk mos op de stoep zag liggen afkomstig van mijn rieten dak. Mijn dak is groen, maar niet expres. De rietdekker adviseert om het mos te verwijderen en heeft een mooi prijsje gemaakt. Goedkoop is het niet. Voor geen goud ga ik zelf het dak op. Of mos echt schadelijk is voor een dak is niet bewezen. Ik sluit me daarom nog maar even aan bij de visie van Winy Maas dat een groen dak de leefbaarheid vergroot.