Kinderen helpen om te worden wie ze zijn en te doen wat hun hart hun ingeeft. Dat is de essentie van opvoeding. Samen zoeken naar de juiste vervolgopleiding is daarbij een belangrijke activiteit. Met mijn oudste drie kinderen heb ik de afgelopen jaren heel wat open dagen bezocht. Nu is mijn jongste zoon aan de beurt. Hij zit in vijfde en heeft geen idee wat hij zou willen worden of doen. Tot gisteren. Hij weet nu zeker dat het iets met de aarde wordt en misschien wel mijnbouw.
Zijn interesse in de aarde was al langer duidelijk. Daarom bezochten we vorige week de Future Planet Studies aan de UvA. De eerste vraag die ze hem daar stelden was of hij al iets deed aan klimaatverandering. Verkeerde vraag. Natuurlijk is hij zich bewust van het klimaat, maar dat dit naar zijn een idee een toelatingseis zou zijn voor een studie dat ging hem te ver. Bovendien is Future Planet Studies, zoals veel opleidingen tegenwoordig, een verzameling van allerlei disciplines. Dat begrijpt een vijfdeklasser nog niet zo goed. Die wil gewoon biologie of geologie studeren, net als op het VWO. Geen UvA dus.
Gisteren hebben we de open dag Applied Earth Sciences bezocht bij de TU Delft. Daar viel het kwartje. Zoonlief mopperde wat over het grote aantal nerds, maar de studie en met name mijnbouw leek hem echt interessant. Ik vond het ook een grote eyeopener. Je denkt dat het mijnen door de klimaatverandering wel wat passé is. We gaan immers niet meer naar nieuwe olie en gas boren? Maar je wilt niet weten hoeveel grondstoffen er nodig zijn voor duurzame energieopwekking. Voor een windmolen is al 2 ton aluminium en 4 ton koper nodig. Slim, schoon en zuinig mijnen is daarom de toekomst. Wellicht gaat mijn zoon daar een bijdrage aan leveren. Maar misschien gaat hij ook wel heel wat anders doen. Nog genoeg open dagen te bezoeken.