Zoals elke ouder ondersteun ik mijn kinderen graag bij de belangrijke keuzes in het leven. Voor een zoon in de eindexamenklas is dat de keuze voor de vervolgstudie en het onderwerp voor het eindwerkstuk. Mijn zoon is al sinds begin dit jaar aan het nadenken over het laatste. Hij heeft een brede interesse, wil iets theoretisch én praktisch, maar wil vooral zo min mogelijk tijd besteden. Eigenlijk is dat laatste het belangrijkste kriterium. Dat maakt het niet makkelijk. Hij wordt regelmatig door de school gemaand om met ideeën of uitwerkingen te komen. Op dat moment slaat even de paniek toe en moet het hele gezin helpen. We gaan stickeren, overleggen, helpen met de opzet. Allerlei onderwerpen zijn al langs geweest dit jaar: thuissensoren inrichten, muziekcompositie maken, kookboek samenstellen en veel meer. Ondertussen kost het nadenken over een onderwerp meer tijd dan gewoon beginnen.
Afgelopen week was de deadline vanuit school. Hij heeft eindelijk iets bedacht wat theoretisch en praktisch is, maar in zijn beleving vooral weinig tijd kost.
Hij gaat een bordspel maken om mensen bewust te maken van hoe weinig duurzaam smartphones zijn. Het moet in januari klaar zijn, dus ik verwacht dat hij in de kerstvakantie wel gaat beginnen.